Tek Parti Döneminde Sosyal Darwinizm

“ELİMİZDEKİ” Çalışmanın Temel Katkısı, Ayrıntılı Bir “Kurucu İdeoloji” Arkeolojisi Yapmasından Kaynaklanmaktadır.ESER Bunu, Erken Cumhuriyet Dönemi Toplumsal Tasavvurunun Yeni İnsan, Toplum, Tarih, Kimlik, Ahlâk Projeleri Çerçevesinde Ele Alarak Sadece Sosyal Darwinizmin Bu Projelerin Geliştirilmesindeki Rolünü Değil Bunların Genel Çerçevelerini De Değerlendirmeye Gayret Etmektedir. Bu Yaklaşım, Birinci El Kaynaklara Dayalı Çalışmayı, Entelektüel Ve Siyasî Tarihimize Önemli Katkılarda Bulunmakla Kalmayarak, İstiklâl Harbi Sonrasında Kurulan Ulus-Devletin Düşünsel Arka Planını Ortaya Koyan Temel Kaynaklar Arasına Sokmaktadır.BUNUN SADECE Bir Tarihî Analiz Sunmadığı Ortadadır. Elimizdeki Çalışma, Bunu Başarıyla Yapmasının Yanı Sıra Günümüzde, Sosyal Darwinizm Temelli Bir Bilimsellik İddiasıyla Ortaya Çıkarak Toplumu Yukarıdan Aşağıya “Aydınlatma”Yı Hedefleyen Bir Kuramsal Çerçevenin Post-Modernist Durumda Da Geçerli Olmasını Arzulayan “Modern” İdealin Savunucusu Bir Azınlığın Dayandığı Düşünsel Arka Planın Ne Denli Sığ Olduğunu Da Göstermektedir.DİĞER BİR İFADEYLE, “Felsefe” Olarak Kutsanan, Altınçağdaştırılan Tek Parti İdeolojisi, Döneminin Temâyülleriyle Uyumlu Olmasına Karşılık, “Sözde Bilim” Tezleri Üzerine İnşa Edilmesinden Kaynaklanan Ciddî Sorunlar Taşımıştır. Dolayısıyla, Onun Zaaflarının Ortaya Koyulması, “Aydınlatma” İddiasındaki Güncel Bilimci Modernlik Nostaljisinin De Sadece Anakronik Değil Temel Dayanakları Da Fazlasıyla Zayıf Bir Yaklaşım Olduğunu Kanıtlamaktadır