Nereye Dönersen Dön

Bak ve “gül”ümse, “gül”sün sen “gül”ünce… Hayat kurgu ve gerçek arasında bir salınım. İnsan hayalleriyle, zaaflarıyla bir bütün. Emelleriyle amelleri arasında kâh örtüşme olur, kah uçurum. Yakinen bildiğimiz kimi gerçekler, “yok canım” diyeceğimiz kurgusal sahnelerle iç içe geçiveriyor okurken. Yazar, arabeske meyledebilecek bir hikayeyi kolundan tutarak herkesin aşina olduğu bir insanlık durumuna çekiverip fenerini doğrultuyor, görülmesini istediği yüzlerine hayatın… Nereye dönersek dönelim, görmekten kaçamayacağımız ve nereye dönersek dönelim asla göremeyeceğimiz yüzlerine.