İçeri Sait Faik

"İçeri Adam hepimizi kapsar. Yaşamalarımızın en az bir tek gecesi, bir tek gündüzü buradadır. Yitirdiklerimiz, iyesi olamadıklarımız buradadır. İçyüzümüz istesek de, istemesek de buradadır. Sait Faik bizi taşırken yine o çoğalıyor. O kalemin gücü burada." O büyük yeryüzü sevginle Bu sınırsız gökyüzü sevginle Gidici değil Kalıcı oldun sen Tadımlık YAHULAR GÜNÜ Buluşmuştuk kahvede Yine yorgundu Biraz konuştuktan sonra Çıkardı kalemini çakısını Uyur gibi yazmaya başladı Gözucuyla süzüyordum yazdıklarını İrili ufaklı sözcükler yığını Okunmaz okunur durumdaydılar Bıraktım onu gazeteme çekildim Bir süre geçti aradan Bitirmişti yazısını Oku dememi bekledi Demedim Başka arkadaşlar geldiler masamıza Sözcükler gibi ortada kaldı Sait Kızdırmak için gülümsüyordum kendi kendime O da gülümsüyordu Yiyecek gibiydi yazdıklarını Bir derviş sesiyle Bu da geçer yahu dedim Ben de geçerim yahu dedi Böyle ayrıldık o gün İÇKİDEN ÇIKANLAR Sait Faik yanınızdayken Onu göremezdiniz Konuşurdu gülerdi Onu göremezdiniz Karşı koymalarıyla şaşırtırdı sizi Onu göremezdiniz Siz koca şişeyi içerken Karşıki kalın camda Dururdu bakardı size Gel derdiniz elinizle Gelemezdi ki İçkinizi bitirirdiniz Sendeleyerek giden o olurdu siz değil YOLDAKİ YAZI SAİT FAİK Bir yazı bir dergi bir öykü Okuduğunu görmedim bir kez bile Nereye baksa Orayı okumasızdı İstanbulun tüm bölgelerinde Büyük bir yabancılık çekerdi Beyoğlu ile Şişli arası Bütün İstanbuldu onun için Bir eski İstanbuldu İstanbul içinde Bir gün bile İstanbullu olamamıştı o Başka bir yeri de bilmeyen Gideceği yeri arayan bir mektuptu o Okunacağı yeri bulamayan YILDÖNÜMÜNDE Hangisidir diye düşünüyorum Sait Faikin en güzel öyküsü Birdenbire güvercinler sarıyor yüreğimi Tüyleri değişik biçimleri değişik sesleri değişik Esen yelleri bile başka başka Sonra gülümsüyorum Sait Faik yaşadı mı yaşamadı mı Bu ayrı bir öyküdür Sait Faikten başka İKİ YAZI Biri değil Birisiydi Sait Faik Arkadaşlarından biri Yıllarca konuşmadıklarından biri Tam tanımadıklarından biri Çok uzaklardan geçen biri Gibiydi Sait Faik kendine Beni görünce Yerden göğe dek sevinmesi Yalnızlığın ta kendisi değil midir? Yineliyorum Birisi birinden daha uzaktır çünkü TANITMAK Sait Faiki Kısaca anlat deseler ne derim Kimseyi aramayan adam Kimseye açılamayan adam Okuma yazma bilmeyen adam Gözleri yok göz uydurmuş Elleri yok el uydurmuş Ayakları yok ayak uydurmuş Dili yok dil uydurmuş Ne yazarsa yazsın Nereye giderse gitsin İnsan uydurmamış o BİR YILDÖNÜMÜ DAHA Sait Faik Güzel arkadaşlık bu mudur Ölse bile bir yerlere gitmemek O büyük yeryüzü sevginle Bu sınırsız gökyüzü sevginle Gidici değil Kalıcı oldun sen Tek tek topladığın birey sevgisini Varlığının belgesi yaptın O uykusuz geceler Senin bütün karanlığını Kocaman bir gün eyledi Sayım günlerinde Sende toplanır olduk Neyi seversek Seni de sever olduk İçtenliğin En büyük yaratıcılık olduğunu Kişiyi yaşıyor kıldığını Ne iyi gösterdin bize BOŞLUĞUNU DOLDURAMAYAN Gölge yürüyordu Yere bakıyordu hep Birdenbire Baktığı yer kim dedim Kolundan tuttuğumu sezmeden Beni arıyordu yerde Hayır dedim Böyle değişik yaşamalı olamaz Bütün ısımı duyarken Yaşamamış olamaz Duygularımız birer bilgindir Biz onları sürdürürken Onlar yaşamalarımızla Ayrı bir varlık olurlar Bırakıp gittiğimiz Giderken bıraktığımız Giderken bıraktığı Bu dedim Sait Faik olmasın ABASIYANIK Sana Abasıyanık diyorlar Gülümsetiyorlar beni Aba kim sen kim Doğru dürüst giysin bile yokken Şapkan yokken Pabuçların senden ayrı giderken Seni tedirgin eden giysilerin değildi O mavi gözlerinle gördüklerindi ancak Nerde yoksul varsa Nerde küs varsa Nerde aldatılmış varsa Nerde yalanlarla baş başa kalmış varsa Nerde dul varsa Sen değil misin Susuyorum Bu akşam erken uyu diyorum GELMEDEN GELMEK Alışsam da şaşardım Geldiği günler Gelmemiş gibiydi Gelmediği günler Gelmiş gibiydi Yalnız onda sezdiğim bu başkalık Nasıl oluyordu Değişik günlerimde Geldiği gelmediği o buluşmalarda Bu gerçeği aradım ulaşamadım bir tek kez Sanki bütün sözlerinde bütün davranışlarında Bir arkası yarınlık vardı Bitişik ayrılıklar Ne bitişiktiler ne ayrılıktaydılar Bir uzun yazıydı o Neresinden başlarsanız Orasından başlayan Bütün söyledikleri Bırakılmış da uzaklaşmışa benziyordu Sanki günlük bir gazetedir Yazısız bir gazete Belki de bundandır Onu sakladığımız Sonradan sonradan okuduğumuz