Gülzâr-ı Haseneyn; Kerbelâ Vak'ası _{Kerbelâ Vak'ası}

Tarih 10 Muharrem 61i (10 Ekim 680) gösterdiğinde, zulme karşı direnişin sembolü olan Hz. Hüseyn, Emevî ordusunun kılıç ve mızrak darbeleriyle son nefesini veriyordu. Kelime anlamı sıkıntı ve belâ demek olan Kerbelâda meydana gelen bu olay, zamanla İslam tarihinin en unutulmaz ve tarif edilemez acılarından biri hâline gelecekti. Kerbelâda, Hz. Muhammedin soyuna mensup çok sayıda kişi şehid edilmişti. Peygamberimizin öpmeye bile kıyamadığı torunu Hz. Hüseyn başta olmak üzere Hz. Hasan'ın oğulları, Hz. Hüseynin amcaları Cafer ile Ukaylin oğullarıyla torunları ve Hz. Alînin diğer evladları da zulüm karşısında birer birer canlarını vermişlerdi. Hz. Hüseynin altı aylık oğlu Alî Asgar, Kerbelâ şehidlerinin en küçüğüydü. İnsafsızca atılan bir ok boğazına saplanmış, masum yavrusunun kucağında can vermesine dayanamayan Hz. Hüseyn, evladından akan kana bulanmış elini havaya kaldırarak Şâhid ol ya Râb! diye haykırmıştı.